گفتگوی ایسنا با کورش جوادی بنیانگذار و دبیر جشنواره ملی عکس شاهنامه

دوربین‌هایی در جستجوی فردوسی

دبیر جشنواره ملی عکس شاهنامه معتقد است: کارهای بسیاری برای فردوسی و شاهنامه شده که عمده آن، پژوهشی بوده است و چندان با رویکرد تصویری به این اثر نگاه نشده بود به همین دلیل تلاش شده نگاه متفاوتی نسبت به این موضوع داشته و عمومی‌تر به آن نگاه کنیم. هدف جشنواره ملی عکس شاهنامه کشف، یافتن و ثبت تاثیر شاهنامه و حضور آن از دریچه دوربین عکاسی است.

کوروش جوادی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره دومین جشنواره ملی عکس شاهنامه بیان کرد: شاهنامه نمودهای تصویری زنده‌ای در جامعه، شهر و در میان مردم دارد که قابل ثبت است. آنچه از طریق این جشنواره به وجود آمد عکس شاهنامه است که می‌توان آن را یکی از شاخه‌های عکس میراث فرهنگی دانست و این دستاورد مهم و ماندگاری است که این جشنواره به آن نمود و هویت بخشید. بنابراین در فروردین سال ۱۳۹۵ این ایده را اجرایی و فراخوان و موضوعات آن را نوشتم.

او افزود: موضوعات طرح شده در نخستین جشنواره ملی عکس شاهنامه شامل آرامگاه فردوسی و تندیس فردوسی در توس، تندیس فردوسی در سراسر ایران و جهان، نقالی و هنرهای نمایشی در پیوند با شاهنامه، نگاره‌های دیواری شاهنامه و نمود شاهنامه در زندگی ملت ایران بود که در دور دوم جشنواره موضوعاتی چون ایران در آینه شاهنامه، پرتره شاهنامه پژوهان و استادان سرشناس زبان و ادب پارسی، موزه اساطیر و شاهنامه قزوین نیز به آن اضافه شد.

دبیر جشنواره ملی عکس شاهنامه با بیان اینکه کار دوربین‌ها در این جشنواره جستجوی تصویری و نشانه‌هایی از فردوسی و شاهنامه است، اضافه کرد: دوربین‌ها می‌روند تا فردوسی را در میان مردم جستجو کنند. نمایشگاه جشنواره ملی عکس شاهنامه در نخستین دوره خود در تهران، آرامگاه فردوسی، دبی و دانشگاه تهران برگزار شد. فراخوان دومین دوره آن نیز اردیبهشت ماه سال ٩٧ منتشر شد.

جوادی همچنین درباره کتاب نخستین دوره این جشنواره که قرار است با عنوان «نگارخانه شاهنامه» چاپ شود، گفت: آثار برگزیده جشنواره ملی عکس شاهنامه در دور نخست که شامل ۵۷ عکس است در کتابی با عنوان نگارخانه شاهنامه به چاپ می رسد. این کتاب در قطعی خشتی و به شکلی نفیس منتشر خواهد شد و برای نخستین بار سه تن از برجسته‌ترین شاهنامه پژوهان میرجلال الدین کزازی، جلال خالقی مطلق و قدمعلی سرامی پس از مشاهده عکس‌ها، دیباچه‌ای برای آن نوشته‌اند. همچنین بسیاری از پژوهشگران و هنرمندان بعد از تماشای عکس‌های این جشنواره، یادداشت‌هایی برای آن نوشته‌اند که این نکته بسیار مهم و ارزشمند است.

او ادامه داد: نگاه به شاهنامه در این جشنواره به عنوان رویدادی فرهنگی و هنری با نگاه و رویکردی که تا به امروز به کتاب شاهنامه می‌شد، متفاوت بوده است. سالیان درازی است که شاهنامه مورد توجه مردم و پژوهشگران و هنرمندان بوده و هست، همچنین کارهای ارزشمندی در زمینه پژوهشی و نگارگری و غیره روی این کتاب انجام شده است. اما تا به امروز از دریچه دوربین‌های عکاسی و عکس به شاهنامه نگاه نشده بود و شاید بیان واژه عکس شاهنامه در ذهن افراد چیزی را متبادر نمی‌کرد بنابراین در این زمینه خلایی وجود داشت.

دبیر جشنواره ملی عکس شاهنامه بیان کرد: از سویی دیگر با توجه به ابزار مدرن روز و تکنولوژی و سهولت دسترسی به ابزاری که عکس‌ها و تصاویر را ثبت می‌کنند و به ابزاری در دسترس و همگانی تبدیل شده‌اند باید گفت امروزه عکس‌ها یکی از اثر گذارترین راه‌های ارتباطی است و جایگاهی ویژه در زندگی ما دارد و می‌توان به یک اثر ادبی و تاثیر آن در زندگی ایرانیان و یک ملت از دریچه دوربین‌های عکاسی نگاه کرد. بنابراین هم تلاش برای پر کردن خلایی در زمینه فرهنگی و کنش در پیوند با شاهنامه بود و هم به روح زمانه پاسخ داده شد.

جوادی گفت: جشنواره ملی عکس شاهنامه رویدادی مستقل و مردمی است و تا کنون با هزینه شخصی برگزار شده است و از حمایت و پشتیبانی برخوردار نبوده است. البته این مشکلات در کشور ما رایج است و طبیعتا کنشگران با صبر و امیدواری به آینده نگاه می‌کنند و امیدواریم در سال‌های آینده این مشکلات هم برطرف شود.