گفتگو با کورش جوادی دبیر جشنواره ملی عکس شاهنامه
تارنمای کجارو به مناسبت پایان نخستین دوره جشنواره ملی عکس شاهنامه با کورش جوادی دبیر جشنواره ملی عکس شاهنامه به گفتگو پرداخت . جشنواره ملی عکس شاهنامه به کار خود پایان داد و پس از مراسم اختتامیه آن، فرصتی دست داد تا با بنیانگذار و دبیر این جشنواره گفتگویی داشته باشیم. جشنواره ملی عکس شاهنامه امسال اولین دوره خود را با استقبال خوب علاقه‌مندان به شاهنامه و فردوسی بزرگ برگزار کرد. این جشنواره به نمایش آثار خود در آرامگاه فردوسی در توس، دبی و گالری سیمرغ تهران پرداخت و اختتامیه آن در موزه فرش ایران برگزار شد. متنی که در ادامه این مطلب می‌خوانید، صحبت‌های دبیر و بنیانگذار جشنواره عکس فردوسی، جناب آقای کوروش جوادی درباره روند برگزاری این جشنواره است.
شکل گیری ایده جشنواره ملی عکس شاهنامه
هفت سال در باشگاه شاهنامه پژوهان برنامه های گوناگون و مختلفی در پیوند با شاهنامه و برای گسترش شاهنامه، شاهنامه خوانی و شاهنامه پژوهی برگزار کردیم. این بار به دنبال کاری نو بودیم که هم عمومیتر و فراگیرتر باشد و توانایی بالایی در جذب مردم و مشارکت آنها داشته باشد و هم با بهره گیری از امکانات و تکنولوژی روز و بسترهای نوین روز باشد. خواستیم کار تکراری نکنیم و دریچه ای نو به روی فرهنگ و کنشهای در پیوند با شاهنامه بگشاییم. اینگونه به تصویر و عکس رسیدیم. امروزه ارتباط با تصاویر و نقش تصاویر در زندگی روزمره به واسطه رسانه‌های مختلف غیر قابل انکار است.
پس این بار پس از برنامه‌هایی مانند سخنرانی و همایش و نقالی و فعالیت‌های دیگر، خواستیم تا از دریچه دوربین عکاسی نگاهی بیاندازیم به شاهنامه و نمود شاهنامه در زندگی مردم. اگر شاهنامه کتاب اثرگذار و ماندگاری در زندگی تمامی ایرانیان و پارسی زبانان است که هست، پس باید نشانه‌هایی از آن در زندگی مردمان این سرزمین وجود داشته باشد. اینبار دوربین‌ها به دنبال ثبت این نشانه‌ها رفتند . شاید دوربین‌ها رفتند تا فردوسی را در میان مردم جستجو کرده و ثبت کنند.
موضوعات جشنواره
موضوعات جشنواره شامل چند محور بود. تندیس و آرامگاه فردوسی در توس، تندیس‌های فردوسی در سراسر ایران، نقالی و شاهنامه خوانی و هنرهای نمایشی در پیوند با شاهنامه، نمود شاهنامه در زندگی ایرانی تباران در گستره ایران بزرگ، فرهنگی و دیوارنگاره ها و نقاشیهای دیواری شاهنامه.
تقریبا موضوعات جشنواره بسیار دقیق متنوع و با نگاهی باز انتخاب شده بود و در جاهایی به شرکت کنندگان هم ایده‌ای برای دنبال کردن می‌داد. البته از دوره دوم موضوعات تازه‌تری هم به این موضوعات افزوده خواهد شد.
ویژگی های جشنواره
جشنواره ملی عکس شاهنامه یک جشنواره کاملا مردمی و مستقل است. یعنی از ایده تا اجرا تا برگزاری همه با مشارکت نهادهای مردمی بوده است. این جشنواره سه برگزار کننده اصلی دارد: باشگاه شاهنامه پژوهان، هفته نامه امرداد و باشگاه نقالان و در برگزاری نمایشگاه در دبی انجمن بانوان شاهنامه خوان در جشنواره مشارکت داشته است. همچنین در برگزاری نمایشگاه جشنواره در آرامگاه فردوسی پایگاه میراث فرهنگی توس و آرامگاه فردوسی نقش داشته است.
همه این نهادها، نهادهایی برآمده از دوستداران شاهنامه هستند و تمام هزینه برگزاری این جشنواره هم از سه برگزارکننده اصلی این جشنواره هزینه شده است و این جشنواره حامی مالی نداشته است. بنابراین ما توانستیم با کمترین امکانات دوستداران ادب و شاهنامه و فرهنگ ایران را صاحب جشنواره‌ای بزرگ و ویژه کنیم. جشنواره‌ای که در دور نخست آن با پنجاه و هفت اثر برگزیده از سراسر ایران در سه نقطه آرامگاه فردوسی، دبی و تهران برگزار شده است.
دستاوردها
دستاورد این جشنواره در درجه نخست طرح یک ایده و نگاه نو در جامعه فرهنگی برای دوستداران شاهنامه و ادبیات است. در کنار آن اینکه نیازی به اتکا به نهادهای دولتی نیست و نهادهای مردمی و بخش خصوصی نیز می تواند چنین تجربیاتی داشته باشند و چنین جشنواره‌ای برگزار کنند. ما در این جشنواره همکاری در بالاترین سطح میان چندین انجمن و نهاد را داشتیم.
این کار نشان می‌دهد که نهادهای مردمی چه نقش بالایی در امور جامعه و فرهنگ سازی می‌توانند برعهده گیرند و بدون شک در آینده نقش این نوع نهادها جدی‌تر و پررنگ‌تر خواهد شد. ضمن اینکه بخاطر طرح یک ایده و نگاه نو ما به جلو حرکت کردیم و توانستیم تصاویر تازه و بکری از سراسر ایران درباره شاهنامه تهیه کنیم پس ما دستاوردهای ملموس و ماندگاری داریم.
درباره استفاده از عکس ها
عکس های برگزیده در کتابی با نام «نگارخانه شاهنامه» با مقدمه نوشته شده توسط سه شاهنامه پژوه برجسته به چاپ میرسد. تابلوهای نمایشگاه هم در مزایده‌ای به نفع باشگاه شاهنامه پژوهان، هفته نامه امرداد، باشگاه نقالان و بنیادی خیریه به بالاترین رقم به فروش میرسد، که در این بخش از جشنواره شاهد پیوند جدی اقتصاد و فرهنگ خواهیم بود.
باید یادآور شوم که جشنواره یک فرایند طولانی است که ما یک سال و نیم برای آن زمان گذاشته‌ایم تا به نمایشگاه‌ها رسیدیم و پس از نمایشگاه‌ها هم فرایند جشنواره به اشکال دیگر مانند چاپ کتاب، مزایده و یا برگزاری نمایشگاه اثار برگزیده در کشورهای همسایه مانند تاجیکستان و افعانستان و … ادامه خواهد داشت.
سخن پایانی
ما با جشنواره ملی عکس شاهنامه کاری عقلانی اصولی و ماندگار ارائه کردیم. بستر و نهادی ساختیم ماندگار که سال‌ها ادامه خواهد داشت و اگر من و ما هم نبودیم افرادی آن را ادامه خواهند داد. به دید من و دوستانم در دبیرخانه جشنواره کار درست و اصولی فرهنگی چنین کارهایی است. کارهایی ماندگار، بسترساز و اثر گذار و اثر پذیر از جامعه و کارهایی که کنشی ماندگار است نه واکنشی هیجانی و زودگذر. در آینده نیز من و همکارانم کارهایی از این دست را به یاری خداوند در کنار جشنواره ملی عکس شاهنامه پیگیری خواهیم کرد.
0 دیدگاه